Limburgse corporatie vroeg jarenlang huurders naar gezondheid en medicijnengebruik, ex-partners, seksuele geaardheid, strafrechtelijk verleden, godsdienst, levensovertuiging en hobby’s…
De Limburgse woningcorporatie De Voorzorg in Hoensbroek vroeg jarenlang potentiële huurders in strijd met de wet onder meer naar hun gezondheid en medicijnengebruik, ex-partners, seksuele geaardheid, strafrechtelijk verleden, godsdienst, levensovertuiging en hobby’s.
Medewerkers moesten volgens de Volkskrant van de leiding bij intakegesprekken zelfs notities maken van iemand uiterlijk en lichaamsgeur. Op basis daarvan werden kandidaten beoordeeld.
Om welke wet gaat het hier, denkt u?
Een dag voor de start van de privacywet AVG komt de Volkskrant met een opmerkelijk bericht over grove schendingen van de privacywet, zonder een enkele verwijzing naar die wet.
De krant kreeg een kans voor open doel om in te spelen op de actualiteit, maar zag dat niet.
Er wordt alleen geschreven over de wet.
De Limburgse woningcorporatie De Voorzorg weerde jarenlang ongezonde en stinkende woningzoekers, meldt de krant.
Prima toch, denken sommige mensen nu. En houd eens op met dat gezeur over de privacywet. “Die houdt totaal geen rekening met de dagelijkse realiteit”, denken veel mensen geirriteerd.
Je zult maar zulke buren krijgen.
Is de eerste gedachte dat het logisch is dat een woningcorporatie probeert om probleemhuurders te weren te billijken?
Ja en nee.
Het is logisch, maar de manier waarop de Limburgse corporatie dat deed kon echt niet.
En niet alleen vanwege de AVG.
Ook niet vanwege oudere privacywetgeving als de Wet bescherming persoonsgegevens (Wpb).
Het is goed om de context te kennen. Lees de inleiding van deze blog nog eens.
“De Voorzorg heeft het nieuws over de misstanden woensdag zelf naar buiten gebracht”, schrijft de Volkskrant.
En hoewel er met geen woord over de AVG gerept wordt is er natuurlijk een link richting de privacywet die vrijdag van kracht wordt.
Het bestuur is hoofdelijk aansprakelijk voor overtredingen van de wet. Misstanden moeten verplicht gemeld worden bij de Autoriteit Persoonsgegevens. Er is hier sprake van een ernstige overtreding.
Er werd gevraagd naar gezondheid en medicijnengebruik, ex-partners, seksuele geaardheid, strafrechtelijk verleden, godsdienst, levensovertuiging en hobby’s. Bij elke awareness training die gegeven wordt vanwege de AVG wordt geleerd dat deze persoonlijke gegevens gezien worden als bijzondere persoonsgegevens waar je niet naar mag vragen.
Zeg eens eerlijk. Zou u het accepteren als een medewerker van een corporatie of willekeurig ander bedrijf u deze vragen zou stellen?
De misstanden kwamen vorig jaar aan het licht tijdens onderzoek van extern onderzoeksbureau Integis. Die werd ingeschakeld nadat bij een interim-bestuurder lijken uit de kast waren gevallen. De toenmalige directeur zat toen al een tijdje ziek thuis.
De discriminerende screening van potentiële huurders vond plaats tussen 2013 en 2016. Er zou een angstcultuur hebben geheerst waarin medewerkers niet hun mond durfden open te doen.
En ook dat is een overtreding van de privacywet.
Maar hoe moeten een corporatie of gemeente dan nu met probleemhuurders omgaan? Het kan toch niet zo zijn dat nu hele buurten moeten verpauperen als gevolg van de privacywet die dan ‘de verkeerden’ beschermt?
“75% van de woningcorporaties ziet een toename in overlast”, schrijft Eva Jansen op de website Leefomgeving. De privacywet is een knelpunt, zegt ze. Maar er zijn meer oorzaken. Er ontbreekt regie bij de aanpak van overlast.
“Momenteel werken de corporaties voornamelijk samen met de politie, sociale wijkteams, gemeenten en GGZ. De regierol ontbreekt vaak nog te veel. Om deze reden willen woningcorporaties een intensieve(re) regierol van gemeenten bij deze problematiek.”
Minister Ollongren van Wonen erkent het belang van goede randvoorwaarden, zoals voldoende begeleiding, voor de huisvesting van kwetsbare mensen. Zij heeft in december vorig jaar aangegeven aan beleid te werken.
Mede dankzij de AVG wordt de overheid nu dus gedwongen om effectief beleid te ontwikkelen. De AVG is geen excuus om niets te doen. De AVG brengt jarenlange mistanden juist aan het licht en stimuleert organisaties eindelijk eens problemen echt aan te pakken.
Eva Jansen geeft in haar artikel diverse tips hoe corporaties nu al om kunnen gaan met probleemhuurders.
Leefomgeving is een organisatie die zich inzet voor alle disciplines die raakvlakken hebben met een veilige en prettige leefomgeving.
