Privacy Nieuws
De staatscommissaris voor gegevensbescherming (TLfDI) in de Duitse deelstaat Thüringen, Dr. Lutz Hasse, zegt dat naambordjes in flats wel degelijk onder de AVG vallen. Daarmee weerspreekt hij zijn collega in Beieren die de hele discussie en ophef over de naambordjes en de AVG “onzin” noemde.
Volgens de Beierse toezichthouder hebben de naambordjes niets van doen met een geautomatiseerd proces en vallen ze daarom niet onder de AVG. Punt. Einde discussie zou je dan denken.
Maar de toezichthouder in Thüringen zegt dat overeenkomstig artikel 2, lid 1, de wet ook van toepassing is op de niet-geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens die in een bestandssysteem zijn of worden opgeslagen.
Waar draait deze kwestie om? In Duitse en Oostenrijkse media ontstond de afgelopen week veel ophef over het besluit van een woningcorporatie in Wenen om ruim 200.000 naambordjes in portieken van flats en appartementen te verwijderen vanwege de AVG. Op social media werd al snel over de idioterie van de Europese privacywet geschreven.
.
“De vraag is of de naambordjes onderdeel zijn van een bestand”, zegt Dr. Lutz Hasse. En volgens hem is dat zeer waarschijnlijk het geval als de bordjes door de verhuurder worden geplaatst.
Die moet dan immers een planning maken voor het plaatsen, opdracht geven voor het maken van de bordjes en namenlijsten maken voor de huismeester die de bordjes moet plaatsen.
Kortom, de bordjes zijn volgens dr. Lutz wel onderdeel van een bestand.
Moeten alle naambordjes dan toch verwijderd worden?
Dr. Lutz: “Nee, nee, nee!”
Mooi, toch niets aan de hand, denk je dan. Inderdaad ophef om niets. De toezichthouder in Beieren heeft gelijk. Maar helaas… Dr. Lutz zorgt er vervolgens voor dat de naambordjes toch nog voor administratieve AVG-rompslomp kunnen gaan zorgen.
Er moet wel toestemming gevraagd worden
“Plaatsing van de naambordjes is toegestaan indien de betrokkene daarmee heeft ingestemd, instemt met het oog op de toekomst of indien er een andere rechtsgrondslag is (artikel 6, lid 1, AVG)”, zegt dr. Lutz meteen na zijn driewerf nee.
Kortom: volgens de toezichthouder van Thüringen moeten verhuurders al hun huurders nog schriftelijk om toestemming vragen voor de naambordjes.
Hoe kunnen verhuurders aan de AVG voldoen?
Er zijn volgens dr. Lutz onder andere de volgende mogelijkheden om namen op belplaten en brievenbussen op een wettelijk verantwoorde wijze te publiceren:
“De DS-GVO (Duitse afkorting voor de AVG) zorgt voor informatieve zelfbeschikking en biedt ook passende oplossingen voor de Klingelschilder-zaak”, zegt Dr. Lutz Hasse. Hij besluit zijn uitleg opmerkelijk vrolijk met: “en ik ben blij dat de AVG bestaat!”
De verschillen in interpretatie van dezelfde Europese wet door verschillende toezichthouders bewerkstelligt dat waar de Beierse Autoriteit Persoonsgegevens juist voor vreest. Er ontstaat negatieve publiciteit en ophef. Er is veel onduidelijkheid. Daardoor onzekerheid. En daardoor kunnen tegenstanders de Europese privacywet eenvoudig in een kwaad daglicht plaatsen.
Teveel interpretaties mogelijk met de AVG
Er zijn teveel interpretaties mogelijk. Iedere nationale toezichthouder wil zijn eigen stempel drukken. In ieder land spelen andere invalshoeken.
In sommige landen, zoals Duitsland en Frankrijk zijn er naast een nationale Autoriteit Persoonsgegevens ook nog verschillende regionale toezichthouders. In Duitsland zijn er in totaal 18 toezichthouders. Iedere deelstaat heeft een eigen toezichthouder en een eigen site. Dat is vragen om problemen en kritiek.
Privacy Nieuws
Stel dat jouw organisatie volgende week onverwachts door de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) wordt bezocht voor een steekproef… Kun jij dan deze 10 vragen beantwoorden die de toezichthouders in Duitsland momenteel stellen bij AVG steekproeven in het MKB?
1. voorbereiding op de AVG
Hoe heeft u zich als bedrijf voorbereid op de AVG?
Beschrijf (kort) de procedure, om welke gebieden het ging en welke maatregelen zijn genomen.
Indien nog niet alle maatregelen volledig ten uitvoer zijn gelegd, gelieve ook de stand van zaken met betrekking tot de tenuitvoerlegging toe te lichten.
2. lijst van verwerkingsactiviteiten
Hoe heeft u ervoor gezorgd dat al uw bedrijfsprocessen met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens zijn opgenomen in een register van verwerkingsactiviteiten?
Hoe zorgt u ervoor dat het up-to-date is?
Voeg een overzicht bij van uw gedocumenteerde procedures en een voorbeeldprocedure als voorbeeld.
3. toelaatbaarheid van de verwerking
Op welke wettelijke basis verwerkt u persoonlijke gegevens?
Als u ook persoonlijke gegevens verwerkt op basis van toestemming, voeg dan de door u gebruikte monsters bij.
4. rechten van de betrokkenen
Hoe zorgt u ervoor dat de rechten van de betrokkenen worden geëerbiedigd (informatie, openbaarmaking, rectificatie, verwijdering, beperking van de verwerking, overdraagbaarheid van gegevens)?
Schets uw processen op dit gebied en beschrijf in het bijzonder in detail hoe u aan uw informatieverplichtingen voldoet.
Gelieve eventuele bestaande voorbeeldinformatie bij te voegen.
5. technische gegevensbescherminga
Hoe zorgt u ervoor dat uw technische en organisatorische maatregelen of die van uw dienstverleners een beschermingsniveau garanderen dat is afgestemd op het verwerkingsrisico?
Hoe zorgt u ervoor dat uw technische en organisatorische maatregelen worden aangepast aan de huidige stand van de techniek?
Hoe zorgt u ervoor dat u over een gedocumenteerde rol en autorisatieconcept beschikt voor de IT-toepassingen die u momenteel gebruikt of in de toekomst gaat gebruiken?
Hoe zorgt u ervoor dat er vanaf het begin rekening wordt gehouden met de vereisten inzake gegevensbescherming wanneer producten of diensten worden gewijzigd of nieuw ontwikkeld (Privacy by Design en by Default)
6. beoordeling van de gevolgen voor de persoonlijke levenssfeer
Hoe zorgt u ervoor dat verwerkingen die een groot risico voor de rechten en vrijheden van de betrokkenen inhouden, worden geïdentificeerd en dat zij worden onderworpen aan een beoordeling van de gevolgen voor de gegevensbescherming
Heeft u in uw bedrijf verwerkingsactiviteiten geïdentificeerd die waarschijnlijk een groot risico vormen voor de rechten en vrijheden van de betrokkenen? Welke? Voeg a.u.b. de relevante documentatie over de privacyeffectbeoordeling bij.
7. orderverwerking
Heeft u uw bestaande contracten met contractverwerkers aangepast aan de nieuwe regelgeving van de AVG?
Indien u gebruik maakt van modelcontracten, gelieve deze bij te voegen, en voeg bovendien een actueel voorbeeldcontract bij met een van uw verwerkers.
8. functionaris voor gegevensbescherming
Hoe is uw functionaris voor gegevensbescherming geïntegreerd in uw organisatie?
Welk bewijs van deskundigheid heeft hij?
9. rapportageverplichtingen
Hoe zorgt u ervoor dat uw bedrijf inbreuken op de gegevens tijdig aan de toezichthouder meldt?
Schets uw gerelateerde processen.
10. documentatie
Hoe kunt u aantonen dat u aan alle in de punten 2 tot en met 9 genoemde verplichtingen voldoet?
Als jouw organisatie meerdere vragen niet op korte termijn onderbouwd kan beantwoorden is er een groot probleem bij een steekproef van de Autoriteit Persoonsgegevens. Er moet kunnen worden aangetoond dat de organisatie minstens sinds 25 mei 2018 serieus professioneel bezig is met de Algemene Verordening Gegevensbescherming. Neem zo snel mogelijk contact op met een professionele privacymanager. Bijvoorbeeld PrivacyZone.
Privacy Nieuws
Brancheorganisatie ICT Nederland waarschuwt zijn leden dat de Nederlandse overheid in verband met de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) “disproportionele eisen” stelt in nieuwe contracten.
In de nieuwe versie van de algemene voorwaarden legt de overheid standaard de volledige aansprakelijkheid voor privacy bij de leverancier.
Volgens aanbestedingsrecht mag overheid geen disproportionele eisen stellen
In het aanbestedingsrecht geldt dat de overheid geen disproportionele eisen mag stellen aan leveranciers, stelt ICT Nederland. Het eisen van onbeperkte aansprakelijkheid wordt als disproportioneel gezien.
In de door de overheid vastgestelde ‘gids proportionaliteit’ staat hierover: ´De aanbestedende dienst verlangt geen aansprakelijkheid die op geen enkele manier gelimiteerd is.’
“Daarnaast is recent in een vonnis gezegd “… dat ieder computersysteem uiteindelijk kan worden gehackt, zodat [de overheid] ook geen volledig hackfree systeem mocht verwachten” (ECLI:NL:GHARL:2018:7967).
100 procent veilig bestaat niet
Zowel de rechtspraak als de wetgever zijn volgens ICT Nederland het er over eens dat 100% beveiliging niet bestaat en je daarvoor de leverancier dus niet volledig aansprakelijk mag houden. “Waarom is dat dan wel opgenomen in de nieuwe voorwaarden van de overheid?”
Leveranciers moeten nu volgens ICT Nederland garanderen dat de beveiligingsmaatregelen volledige bescherming waarborgen.
De overheid verwijst bij de aansprakelijkheidsclausule in nieuwe overeenkomsten volgens ICT Nederland naar
de Algemene Verordening Gegevensbescherming. Maar dat is volgens de vakorganisatie volkomen onterecht.
Aansprakelijkheid komt niet voor in AVG
“Aansprakelijkheid is NIET een van de onderwerpen uit de AVG. En boetes ook niet”, meldt ICT Nederland aan zijn leden. “Toch zien wij de ene na de andere verwerkersovereenkomst langskomen waarin er allerlei aansprakelijkheid voor privacy bij de leverancier wordt neergelegd. Inclusief boetes van de toezichthouder, ook voor privacy schendingen waar de leverancier als verwerker geen enkele invloed op heeft.”
De eisen die de overheid stelt zijn “disproportioneel”, stelt ICT-Nederland. “We raden leden aan hier op te letten en bij een aanbesteding kritische vragen te stellen over deze clausules.”
Er is geen juridische reden voor verandering van aansprakelijkheidseisen
De verdeling van aansprakelijkheid is iets wat normaal al in de algemene voorwaarden geregeld is. Er is volgens ICT Nederland geen juridische reden waarom die aansprakelijkheid anders zou moeten worden door de AVG.
“Op dit vlak is er niks veranderd ten opzichte van de oude Wbp. Daarnaast gaat het om contractuele risicoverdelingen, waarover partijen in algemene zin afspraken moeten maken, niet om een eis uit de wet.”
Niet alleen de overheid grijpt de AVG overigens aan om de aansprakelijkheid voor verwerkers opeens op te rekken.
Alsof je je fietsenmaker aansprakelijk kunt stellen als je fiets gestolen wordt
“Er worden absolute garanties geëist op de beveiliging en mocht er dan toch een datalek ontstaan, dan wordt de leverancier altijd voor alles aansprakelijk gesteld. Het is alsof ik mijn fietsenmaker aansprakelijk ga stellen voor mijn gestolen fiets, zelfs als ik zijn advies heb opgevolgd om twee sloten te gebruiken. Absolute veiligheid bestaat niet.”
De overheid gebruikt standaard algemene inkoopvoorwaarden van ARBIT, ARVODI en ARIV. Vaak worden die als take-it-or-leave-it voorgeschreven in aanbestedingen. Als je dus zaken wilt doen met de overheid, kom je moeilijk om deze voorwaarden heen.
Inkoopvoorwaarden aangepast
De inkoopvoorwaarden zijn in verband met de AVG aangepast. Kort gezegd komen de aanpassingen op het volgende neer: de leverancier moet nu garanderen dat de beveiligingsmaatregelen volledige bescherming waarborgen. Daarnaast vervallen alle beperkingen van aansprakelijkheid voor verwerkingen van persoonsgegevens, waarbij boetes van de AP gemakshalve als schade gekwalificeerd worden.
Kritische vragen stellen aan overheid
ICT Nederland adviseert leden om bij het afsluiten van nieuwe contracten kritische vragen te stellen over aansprakelijkheidsclausules. “Vraag tenminste om een limitering van aansprakelijkheid binnen de (toch al niet erg proportionele) bestaande clausule over aansprakelijkheid.”
PrivacyNieuws is benieuwd naar reacties van ondernemers die sinds de AVG worden geconfronteerd met opvallende strenge eisen die gesteld worden. Hoe wordt daarmee omgegaan? Welke eisen worden er gesteld? Wat staat er in die contracten?
Privacy Nieuws
Wanneer ben je “verantwoordelijke” en wanneer ben je “verwerker”? Organisaties snappen maar weinig van de juridische termen die gebruikt worden in de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). Gevolg? Bedrijven gaan massaal de fout in en overtreden daardoor de wet.
De nieuwe privacywet AVG wordt, ruim honderd dagen na invoering, massaal geschonden. “Bedrijven hebben goede bedoelingen maar raken in de war van de ingewikkelde juridische termen”, vertelt Saida Nhass senior consultant bij risicoadviseur AON bij de radionieuwszender BNR.
Volgens Nhass ontstaat er vooral verwarring over de termen ‘verwerker’ en ‘verantwoordelijke’ over de persoonsgegevens. “Veel bedrijven kennen zichzelf een verkeerde rol toe waardoor zij de wet schenden.”
Zelfs juristen gaan regelmatig de fout in met de AVG, meldde BNR op 17 september al.
AVG is volgens Aleid Wolfsen best ingewikkeld
Voorzitter Aleid Wolfsen van de Autoriteit Persoonsgegevens zegt dat er veel telefoontjes binnenkomen bij zijn organisatie over de terminologie binnen de AVG. “Die is ingewikkeld. Dat geef ik wel toe.”
De AP weet volgens Wolfsen niet hoeveel bedrijven de boel al op orde hebben. “We zijn nu bezig met onderzoeken naar de boekhouding voor de AVG (verwerkingsregister).”
Autoriteit Persoonsgegevens heeft al diverse malen met forse boetes gedreigd
De AP heeft volgens Wolfsen inmiddels bij diverse organisaties al gedreigd met forse boetes van in de tonnen als ze niet op korte termijn voldoen aan de AVG.
Het gaat niet alleen fout in Nederland. Ook in de rest van de EU worstelen organisaties met de nieuwe Europese privacyregels.
De Britse toezichthouder ICO meldt op zijn Twitteraccount dat er sinds de invoering van de wet op 25 mei 2018 wekelijks telefonisch 500 datalekmeldingen worden gedaan, waarvan een derde onnodig blijkt te zijn.
Risicoadviseur Nhass van AON pleit er bij BNR voor dat de Europese toezichthouders samen op gaan trekken om de wet duidelijker uit te leggen.
Wolfsen erkent dat de wet soms wat vaag en te algemeen is. Er wordt volgens hem op Europees niveau gewerkt aan verduidelijking. De Europese toezichthouders komen regelmatig bij elkaar om nieuwe toelichtingen op de wet uit te werken, zogenaamde guidelines (richtlijnen).
Privacy Nieuws
“Hebt u ook een verwerkersovereenkomst voor me die ik naar klanten of leveranciers kan sturen?” Dat is het eerste wat ondernemers meestal vragen als ze professionele ondersteuning inschakelen bij de ontwikkeling van privacybeleid. Bijna niemand vraagt om een awareness training voor medewerkers. Terwijl zij voor de meeste privacyrisico’s zorgen.
95 procent van de datalekken wordt veroorzaakt door menselijke fouten.
We zetten de 10 grootste risico’s voor u op een rij.
1. bestanden belanden in de prullenbak
In het digitale tijdperk wordt vaak vergeten dat gedrukte producten ook persoonsgegevens kunnen bevatten. Digitaal aangeleverde documenten worden voor een vergadering op papier geprint. Ouderwetse post wordt omgekeerd ingescand.
De papieren versies belanden na gebruik in de prullenbak. Vrij toegankelijk voor iedereen. De schoonmakers vsn het schoonmaakbedrijf hebben zo onbevoegd toegang tot persoonsgegevens.
Bedtsnden met persoonsgegevens moeten op de juiste manier worden vernietigd (bijvoorbeeld versnipperd). Organiasties die doorlopend veel documenten met persoonsgegevens moeten vernietigen doen er verstandig aan om het versnipperen over te dragen aan gecertificeerde externe dienstverleners die een beveiligde documentencontainer plaatsen die geregeld wordt afgehaald. U ontvangt dan een bewijs voor uw verwerkingsregister dat de documenten daadwerkelijk zijn vernietigd.
2. Privé USB-sticks, externe harde schijven en cd-rom’s
Sommige medewerkers nemen persoonlijke USB-sticks, externe harde schijven en cd-rom’s mee naar kantoor om daar tussendoor op de computer van de zaak persoonlijke zaken af te handelen. Of om bedrijfsbestanden op te slaan zodat er thuis op de privé computer aan verder gewerkt kan worden. Dat brengt grote risico’s met zich mee.
De apparaten kunnen worden geïnfecteerd met malware die zich verspreidt in het besturingssysteem en een bedreiging vormt voor de gegevens. Daarom mogen privé-apparaten binnen het bedrijf niet worden toegestaan en moeten apparaten die eigendom zijn van het bedrijf met encryptie worden uitgerust.
3. bedrijfsapparaten worden voor privédoeleinden gebruikt
Thuiskantoor en werken onderweg zijn wijdverbreid. De ter beschikking gestelde hulpmiddelen (laptops, tablets, smartphones) worden vaak ook voor privédoeleinden gebruikt.
Hierdoor kunnen onbevoegde derden, met name in geval van verlies of diefstal, gemakkelijk toegang krijgen tot vertrouwelijke bedrijfsdocumenten. Harde schijven en USB-sticks moeten daarom worden versleuteld en het gebruik van openbare WLAN moet worden verboden.
4. gebruik van personlijke e-mailaccounts voor het werk
Veel werknemers gebruiken privé e-mailadressen om bedrijfsdocumenten te versturen die vertrouwelijke persoonlijke gegevens bevatten. Redenen: Gemak, onervarenheid met e-mailprogramma’s van het bedrijf, gebruik van documenten voor privédoeleinden.
Zij gebruiken daarbij vaak onveilige overdrachtmethoden.
Helaas weten veel hackers die altijd op zoek zijn naar manieren om vertrouwelijke gegevens te stelen dat ook.
Het gebruik van particuliere e-mailaccounts voor zakelijke doeleinden moet daarom worden verboden.
Voor het versleutelen van bestandsbijlagen moet gebruik worden gemaakt van geautomatiseerde hulpmiddelen die door het bedrijf worden geleverd.
5. Een eenvoudig centraal wachtwoord voor iedereen voor alles: hallo 123
Best wel praktisch dat Jantje Pietje spontaan kan vervangen op de afdeling. Dat de stagiaire eenvoudig kan assisteren. En dat de externe HR-medewerker overal bij kan.
Sommige organisaties hebben voor applicaties, bestanden en computers een groepsaccount gemaakt met een praktisch eenvoudig te onthouden wachtwoord. Dat is bepaald niet veilig.
Het delen van accounts is een no-go! Een fatale fout in de gegevensbescherming!
Volgens de AVG moeten per medewerker bevoegdheden worden vastgelegd. Dat kan met een algemeen account niet.
Bovendien is een algemeen account erg kwetsbaar. Het wachtwoord is algemeen bekend en kan snel op straat komen of worden gekraakt.
Na het kraken van dit wachtwoord is het dan mogelijk om toegang te krijgen tot alle vertrouwelijke persoonsgegevens in uw organisatie.
Werknemers moeten technisch worden gedwongen om lange wachtwoorden (acht tot twaalf tekens) te gebruiken, die ook bestaan uit hoofdletters en kleine letters, getallen en speciale tekens. Ook moeten deze regelmatig worden aangepast.
U mag medewerkers alleen toegang geven tot gegevens die zij voor hun taak daadwerkelijk nodig zijn.
6. Kom binnen!
Veel bedrijven willen gastvrij overkomen. Bezoekers kunnen spontaan de werkvloer oplopen. Dat brengt echter grote risico’s met zich mee.
Zeker wanneer mensen van buiten het bedrijf zonder begeleiding kunnen rondlopen.
Een open kantoor, een vrijgespeelde serverruimte en een vergeten document op de printer kunnen fatale gevolgen hebben voor de gegevensbescherming van klanten en medewerkers.
Buitenstaanders mogen alleen voor operationele doeleinden en onder toezicht toegang tot de werkvloer krijgen.
7. te veel informatie verstrekken via de telefoon
“Ik probeer Henk te bereiken. Hij zou vandaag langskomen voor een klus. Maar hij neemt niet op. Hebt u zijn mobiele nummer voor mij?”
Wanneer mag je aan de telefoon eigenlijk persoonsgegevens aan derden verstrekken?
Veel medewerkers weten het niet. Ze willen klantvriendelijk zijn en spreken dan snel hun mond voorbij.
Of ze gaan te amicaal met jarenlange trouwe klanten om en vertellen spontaan aan de telefoon wat ze nou weer beleefd hebben met die en die.
Om te voorkomen dat medewerkers onrechtmatig telefonisch teveel informatie verstrekken is het van belang om de medewerker vooraf grondig te instrueren welke informatie wel en niet mag worden verstrekt.
Maak een telefoonprotocol dat door de medewerkers moet worden ondertekend.
8 Chaos op de werkvloer
Vertrouwelijke brieven, contracten, notities met wachtwoorden, USB-sticks, postbakjes vol uitgaande poststukken bij de balie, stapels papier op het bureau. Als iedere buitenstaander in een oogopslag deze privacypuinhoop kan zien, is de chaos op het gebied van gegevensbescherming perfect.
De AVG dwingt tot een clean desk policy. Zo’n beleid is nuttig, omdat het structuur aanbrengt in organisaties. Er zijn dan duidelijke afspraken over hoe wordt omgegaan met de eigen werkplek en de directe omgeving. Er wordt vastgelegd dat er geen documenten met vertrouwelijke documenten achtergelaten mogen worden bij het verlaten van de werkplek. Computers moeten vergrendeld zijn.
9 De overvolle mailbox
Een van de beginselen van het recht inzake gegevensbescherming is dataminimalisatie. Beperk de opslag van persoonsgegevens zo veel mogelijk. Gegevens mogen niet langer bewaard worden dan nodig is voor het doel van de verwerking.
Ondertussen zit de mailbox stampvol met mail. U kunt mail van een paar jaar oud eenvoudig terug vinden. Best praktisch. Je weet nooit waar het goed voor is. Toch?
Kan best zijn, maar het mag niet. De mailbox moet net als postbakjes met brieven op uw bureau regelmatig worden geleegd.
Documenten met persoonlijke gegevens die op de harde schijf zijn opgeslagen, maar niet zijn vereist, moeten naar de prullenbak worden overgebracht.
U bent verplicht zich te houden aan wettelijke bewaartermijnen!
10. Datalekken verzwijgen
Iedereen maakt fouten. Voor je het weet heb je een mail met vertrouwelijke gegevens naar een verkeerd adres gestuurd.
Opeens bent u uw telefoon kwijt.
Uw bedrijf is slachtoffer geworden van hackers omdat een medewerker op een phishingmail heeft geklikt.
Niemand is blij met fouten.
Het liefst wil je over fouten zwijgen.
Struisvogel spelen.
Maar dat is iets dat u vooral niet moet doen!
U bent verplicht om een datalek binnen 72 uur te melden bij de Autoriteit Persoonsgegevens en meteen maatregelen te treffen om schade te voorkomen of te beperken.
Als u dat niet doet kan de Autoriteit Persoonsgegevens u fors beboeten.
Privacy Nieuws
Verzekeraars lijken totaal nog niet klaar voor de privacywet. Dat weet ik uit eigen recente ervaring. En een onderzoek van Security.nl bevestigt het vermoeden dat veel verzekeringsbedrijven nog steeds veel meer persoonsgegevens verzamelen dan nodig is.
Security.nl onderzocht het privacybeleid websites van 37 Nederlandse verzekeraars. Daarover straks meer. Eerst mijn eigen praktijkervaring.
“Wat doet u met mijn persoonsgegevens?”, vroeg ik onlangs bij een schadeherstelbedrijf. Er zat een deuk in mijn auto. De eigenaar van de zaak had de schade getaxeerd en vertelde dat hij de hele afhandeling met de verzekering voor me zou rekenen. Prima service. Toch?
Als privacymanager was ik echter verbaasd dat ik nergens een handtekening hoefde te zetten. Geen idee welke processen er nu in gang gezet zouden worden. Ondertussen was er al wel een kopie gemaakt van rijbewijs en verzekeringspapieren.
Kortom maar eens gevraagd wat er nu met mijn gegevens ging gebeuren.
De schadehersteller keek me verbaasd aan. Waarom zou ik dat moeten willen weten? Alles wordt toch prima geregeld?
“Privacywet? Nog nooit van gehoord. Ik ben schadehersteller. Het systeem dat ik gebruik wordt door alle schadeherstelbedrijven gebruikt. Het is aangesloten op de systemen van alle verzekeraars waar hij zaken mee doet.”
De gegevens die een klant met schade achterlaat worden in het systeem ingevoerd en naar de verzekeraar gestuurd.
Is er een verwerkingsovereenkomst?
“Nog nooit van gehoord.”
Is er nog helemaal geen enkele verzekeraar die u geinformeerd heeft over de privacywet? Over maatregelen die zij genomen hebben?
“Nee. Geen enkele verzekeraar. Ik heb wel een formulier gekregen van de leverancier van mijn kopieerapparaat. Maar dat heb ik nog niet gelezen.”
Hebt u een idee wat zij nog meer met de persoonsgegevens van uw klanten zouden kunnen doen?
“Ze hebben me wel eens gevraagd om een enquete uit te zetten onder mijn klanten. Maar daar doe ik niet aan mee. Daar heb ik geen tijd voor.”
Ik was verbaasd. Een paar weken vooVerzekeraars hebben vaak een slecht imago. Waarom grijpen die bedrijven de GDPR niet aan om hun imago op te poetsen?
Security.nl dacht hetzelfde. De website stelde daarom de websites van 37 verzekeraars op de proef. Welke informatie verzamelen verzekeraars eigenlijk als je hun website bezoekt?
Security.nl onderzocht de verzekeringsites op:
- Bij akkoord cookies en sortering naar aantal waargenomen trackers
- Bij akkoord cookies en sortering naar het aantal externe verbindingen
- Bij niet akkoord cookies en maximaal data rond’zingen’ gesorteerd op aantal trackers en aantal verbindingen
Het resultaat van het onderzoek?
Security.nl concludeert dat de goedkoopste verzekeraars niet per se compenseren via privacy afbraak en reclame inkomsten.
En dat zeker niet de duurste verzekeraars niet méér privacy bieden. “Integendeel! Hoe groter hoe professioneler getrackt?”
Het hele onderzoek vindt u hier op Security.nl.
